Θανάσης Αργυρίου
Αναδρομές (Ποιήματα 1992 - 2002)
Εκδόσεις Δρόμων
Ποίηση

Ο σχηματικός λόγος του Θανάση Αργυρίου συνηγορεί στο ιδιωτικό όραμα, καθώς απογυμνώνει τα πράγματα γύρω του, με μια ευαισθησία που κάνει την ποίησή του ιδιαίτερα αυθεντική. Η καθημερινότητα, συντροφιά με την πίκρα, την απογοήτευση, τον έρωτα, τη χαρά, δίνουν μηνύματα ευρείας διδαχής, οδηγώντας τον αναγνώστη σε ένα δρόμο απόλυτα σωστό, με χρωματική διάθεση και επιθυμία. Επιχειρώντας μια μικρή ποιητική αναπόληση, μας χαρίζει ένα εύμορφο μπουκέτο ποιητικών αναμνήσεων.
... Αναστάτωση,/ στο κατώι της μνήμης μου/ με τις άθλιες αναμνήσεις!/ Προχωρώ δειλά - δειλά,/ προσεκτικά…(Αγριεύουν όταν τις κοιτώ!)/ Έχουν όλες τους ορμήξει,/ σε μιαν όμορφη…/μια γλυκειά ανάμνησή μου,/ ΗΤΑΝ!...

Κωνσταντίνος Μπούρας
Ποσειδωνίς
Εκδόσεις Εριφύλη
Ποίηση

Είναι πολλές οι περιπτώσεις που βλέπουμε την ποίηση να εκπίπτει σε κάτι πρόχειρο, βιαστικό και άρα ασήμαντο. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να το δούμε αυτό στην ποιητική συλλογή που κρατώ στα χέρια μου, με τίτλο Ποσειδωνίς του Κων/νου Μπούρα. Η ώριμη γραφή του συνδυάζει τη στοχαστική συμβίωση του άχρονου παρελθόντος με τη φαινομενική εξουσία του παρόντος χρόνου. Με λυρικότητα και σταθερή κατεύθυνση επί της ουσίας των πεπραγμένων, αφήνει να φανεί μια ποίηση γεμάτη ένταση και απαλλοτρίωση του βαθύτερου γίγνεσθαι. Σε αρκετά από τα ποιήματα του Κωνσταντίνου Μπούρα κοντοστάθηκα παραπάνω απ’ ό,τι το συνηθίζω.
…Ακόμα και μέσα στο απόλυτο σκότος/ εκκολάπτεται το Φως/ το πλέον λαμπρό,/ αφού μέσα εις το χάος εγκυμονείται η Τάξις,/ η ασύλληπτη εκείνη μελωδία/ που κάνει τους σπόρους ν’ αναπηδούν/ από το μουχλιασμένο χώμα/ της στέππας/ που ήταν κάποτε η ζωή σου…